Dé beslissing in de laatste ronde tussen de twee koplopers. Al vrij snel koos Loek een wat onbekende variant in de Grünfeld met 10… e5. Het plan is om wit de gedekte vrijpion op d5 te gunnen, maar daar met zwart omheen te spelen en gebruik te maken van de meerderheid op de damevleugel. Dat lukte en al vrij snel trok Loek het initiatief naar zich toe met het pionoffer dat Sipke met 22. Pxc4 accepteerde. De fase daarna was zeer interessant en uiteindelijk leek Loek een betere stelling te krijgen met twee lopers tegen een toren. Sipke kon zijn vrijpionnen niet optimaal benutten en moest toen proberen om het eindspel te keepen. Loek kwam ver, maar was op de kritieke momenten onnauwkeurig. Zijn grootste kans was 94… f2, waar hij had gemist dat zijn koning na 95. h8(D) Lxh8 96. Txh8 f2 97. Tf8 Lf3 98. Te8 helemaal naar a2 kon lopen om te schuilen voor de schaakjes. Dat was ook meteen zijn laatste kans en Sipke had dus knap remise gehouden.

De opening was weer niet wat Loek er van gehoopt had, maar het leverde wel een interessante stelling op. Uiteindelijk ging Jorden met 25… Te7 in de fout in omdat hij de compensatie na 30… Pf3 sterk had onderschat. In het einde van de tijdnoodfase deed Loek even een paar onnauwkeurige zetten met 39. Te1 en 40. Te7. Vervolgens was het “anybody’s game” volgens Loek. Uiteindelijk ging Jorden te ver door zijn h-pion op te spelen. Toen kwamen er kansen over de h-lijn en ging de h-pion uiteindelijk ook verloren. Loek: “Het was even riskant met de zwarte dame op h1, maar mijn stukken staan centraal genoeg”. Uiteindelijk was de h-lijn ook waar het pleit beslecht werd voor Jorden en moest hij na 62. Dh2 opgeven.

Het was lang gissen naar het idee achter 16. Dd2, maar na de partij werd duidelijk dat Loek had gemist dat na 16… Tfd8 17. Lg5 faalt op 17… Pdxe5, waar zwart enorm veel compensatie krijgt voor de geofferde kwaliteit. Daarna pakte Ivan al snel groot voordeel, maar speelde hij volgens Loek “teveel op trucjes”. Ivan had 22… f6 volledig gemist, net als 25. Pxf7 van Loek. Vanaf dat moment kreeg hij nog wel een ongelijke lopereindspel met een extra pion, maar na 42… a5 had Loek geen moeite meer om remise te maken.

In een Lb5-Siciliaan waren beide spelers al redelijk snel uit hun voorbereiding. Loek koos met 11… Lxf3 voor een interessante zwarte velden strategie. Echter moet hij dan wel met 12… Ph5 verder gaan, want na de partijzet kwam hij al gauw slecht te staan. Erik speelde het goed, maar had 15. Tc1 met het logische 16. Tc7 moeten laten opvolgen. Toen hij met 16. Lxd4 weer wat gas terug nam ging het mis. Loek was met 17… Lg5 en 28… Db4 tactisch alert en wist een eindspel met een pion meer te bereiken. Niet alleen de extra pion, “maar vooral ook de goede positie van mijn koning”, was doorslaggevend aldus Loek. Nadat hij de constructie met 39… b5 en 40… Ta4 op het bord kreeg was het eenvoudig gewonnen.

De keuze van het Twan voor het Weens in het Aangenomen Damegambiet was een interessante, aangezien Loek dit vroeger zelf met zwart ook veel gespeeld heeft. Loek durfde het echter niet aan om de kritieke varianten te spelen en besloot iets te kiezen wat hij goed kent. Het eindspel met een pluspion stelt niet zo veel voor, maar Twan was er zelf niet helemaal gerust op: “ik heb goede compensatie voor de pion, maar als dat langzaam verwatert dan wordt het toch ineens een probleem”. Er waren in het eindspel misschien nog wat kansen voor wit, maar volgens Loek was het allemaal heel erg marginaal. Twan speelde het eindspel uitstekend en dus moest Loek berusten in remise.

De eerste reactie van Erwin was duidelijk: “lekker potje”. Na zijn dramatische partij van gisteren besloot hij vandaag volle bak te gaan en dat bleef niet geheel zonder resultaat. De openingsopzet met 13. Pd5 en 15. Lc4 beviel hem wel en Loek kon de druk al snel niet meer aan. Na 20… Lg5 kwam Erwin met een zeer fraai dame-offer. De combinatie van toren, loper en vrijpion tegen dame was te sterk en dus een mooie overwinning van Erwin.

Het leek voor Benjamin allemaal soepel te gaan na de opening, maar Loek wist het loperpaar van zwart goed te neutraliseren. De stelling was objectief in balans, maar “speelt met wit vele malen prettiger”, aldus Loek. Toen de stelling open kwam miste Loek een paar concrete dingetjes, maar zonder grote gevolgen. Het eindspel met een kwaliteit meer is, zoals hij zelf zei, “in de praktijk altijd gewonnen voor wit”. Benjamin moest heel concreet en nauwkeurig verdedigen, wat hij niet lang volhield in tijdnood.