Jorden van Foreest is de nieuwe Nederlands Kampioen Schaken geworden! Hij versloeg Jan Werle overtuigend, eigenlijk vanuit de opening, na de door hem voorbereide opzet met het "provocerende" (Böhm) 5...Lf5, waar Werle ondanks enorme tijdsinvestering geen antwoord op kon vinden. Van Foreest speelde het fraai uit, misschien liet hij ergens halverwege de teugels wat vieren, maar aan zijn zege twijfelde eigenlijk niemand meer.

De trotse, maar nuchtere Van Foreest vertelde na afloop van zijn overwinning in de commentaarzaal dat hij de titel niet had verwacht. Dat hij een plaats op het NK kreeg -omdat n.b. zijn eigen trainer, Tiviakov, opeens afzegde- was een soort gunstig voorteken geweest. Zijn slechtste partij was uiteraard die tegen Van Wely. Hoe ziet de toekomst eruit? Hij heeft nog een jaar middelbare school te gaan en wil het dan een of twee jaar als prof proberen, om te kijken of hij de wereldtop kan halen. En dan moet ergens die moeilijke beslissing genomen worden: voor de volle 100% profschaker worden, of toch aan een studie en carrière naast het schaken denken?

Hans Böhm gaf tijdens het commentaar mooi aan waarom het spel van Van Foreest zoveel indruk maakt. Voor een 17-jarige heeft hij al een heel compleet scala aan stijlen tot zijn beschikking. Positioneel. Strategisch - Jorden speelde dit toernooi met o.a. drie kwaliteitsoffers in de geest van Jan Timman. En zeer begaafd in tactische intermezzi. Een belofte voor de toekomst.

"Er moest hard gerekend worden" zei een glimlachende L Ami na zijn eerste winstpartij van het toernooi. Hij doelde op de verwikkelingen die werden ingezet na 18.Ph5. Vooral het wat griezelige 24.Dxb8 had hem veel rekentijd gekost. Achteraf verbaasde het hem dat de partij zo tactisch gewonnen moest worden. Of hij nu iets tevredener over zijn toernooi is? "Helemaal niet. Maar, en zet dat maar op de site: het is wel mijn beste NK in jaren!"

Van Wely moest met wit proberen te winnen van Jan Werle (ook op de tweede plaats) om uitzicht te houden op de titel. Hij slaagde glansrijk. Dat begon al met een snel gespeeld 4.Pbd2 waarmee hij Werle wist te verrassen. Het "beetje bluf" (Van Wely) bracht hem uit het BogoIndisch twee sterke lopers en ruimteoverwicht, precies de dingen waarin hij dodelijk is. "Een heerlijke stelling". Kon er nog iets misgaan? In de perszaal keken de aanwezige grootmeesters wel verbaasd op toen opeens 33...Lxg2 op het bord verscheen. Overzien door Van Wely, maar hij kon na de reddingszet Ta1 nog steeds domineren. Zo scoorde hij een belangrijk punt, omdat zijn grote concurrent Van Foreest eveneens won. In ronde 6 zal het beslissende duel tussen beiden worden uitgevochten.

De teleurstelling was voelbaar na de partij. Ernst, die wederom vroeg uit de veren was om de opening voor te bereiden ("vandaag vanaf zeven uur"), kreeg net als in ronde drie alles ook precies zo op het bord, maar weer mocht hij niet oogsten. Nu stond hij de hele partij met zwart heel erg goed tegen Werle. Maar in de tijdnoodfase kon hij de genadeklap net niet vinden. In de slotstelling had hij nog serieus overwogen 52....Kh5 te doen: een klassieke 'winstpoging die verliest'. "Ergens vertrouwde ik het niet". Dus werd met Kh7 de remise getekend.

Met deze moeizame remise blijft Werle op de gedeelde tweede plaats.

Dimitri Reinderman deed zichzelf vandaag de das om. De zet 16. Pd4 verdient geen schoonheidsprijs. Reinderman: "ik vergat even de schaakregels en toen stond ik opeens verloren". Hij bedoelde dat hij even volledig vergeten was dat zwart gewoon lang kan rokeren en daarmee alles oplost. Optisch was het ook wel een eigenaardige stelling die na de opening ontstaan was. Jan Werle had met een origineel pionoffer zo'n beetje alle stukken van Reinderman naar de eerste twee rijen teruggedreven. Na 16....0-0-0 (wint de kwaliteit) maakte Werle het met nauwkeurig spel in het eindspel af.

Een best opgeluchte Benjamin Bok gaf na afloop aan dat hij zich zijn openingsvoorbereiding niet meer precies kon herinneren. Een ongelukje zonder consequenties. Jan Werle (die deze opening voor het eerst speelde) kreeg een pion zonder dat zwart daar veel compensatie voor had. Werle kon gewoon gaan proberen die extra pion vast te houden

Het cruciale moment in de partij kwam na 16...a3. Werle wilde hier eigenlijk 17.b3 doen, had heel veel uitgerekend, maar zag toch spoken op de weg. Hij was bang voor 17...Db4 en de scherpe variant die dan volgt, maar die is waarschijnlijk gewoon goed voor wit: 18. P1e2, Tc8 19. dxe6!. Na het gespeelde 17. bxa3 kwam er snel een gelijk eindspel op het bord en werd de remise getekend.

De partij tussen oudgedienden Erik van den Doel en Jan Werle eindigde in remise. Van den Doel gleed met 35. Tc5 bijna uit over een bananenschil. Die zet gaf Werle kansen in het eindspel maar die bleken uiteindelijk onvoldoende. Wit kon ondanks een minuspion verhinderen dat de zwarte koning binnen kon komen.