Duidelijk was dat Van Wely moest winnen om uitzicht te houden op Van Foreest, die de slotronde met een half punt meer inging. Hij leek met wit tegen Van den Doel niet heel veel te bereiken, tot hij iedereen verraste met een schitterend kwaliteitsoffer dat niemand in de zeer goed gevulde commentaarzaal ook maar in de verste verte had zien aankomen. 25. Txb6! is een zet die de boeken wel zal halen. Het offer leidde tot studie-achtige verwikkelingen, en Van Wely won een indrukwekkende partij. Het was voor de toernooizege niet genoeg. Leider Van Foreest won ook en zo bleef Van Wely op de tweede plaats steken. Van den Doel eindigt gelijk met L Ami achter de leiders. Op s/b-telling wordt L Ami derde in het eindklassement.

Later die middag vroegen we Van Wely naar zijn gevoel over dit NK. Hij heeft natuurlijk in feite heel goed gepresteerd, 5 uit 7 is een score waar hij op voorhand voor getekend zou hebben. En waarmee je ook verwacht kampioen te worden. Maar ja, dit toernooi was iemand uitzonderlijk goed aan het scoren, daar doe je weinig tegen. In 'thrashtalk-modus' uitgedrukt: "Jorden speelde 6 van de 7 partijen als een kampioen, maar eentje als een mietje". Tja, die ene bloedstollende partij van ronde 6, die Loek van Jorden had moeten winnen. En die aan het eind maar met de meest minimale marge door Jorden remise kon worden gehouden. Van Wely had eerder in die partij waarschijnlijk een winst gemist, in plaats van de dames te ruilen had hij juist op jacht moeten gaan naar de verdwaalde witte dame. Enfin, wat doet dat met zijn verlangen om die felbegeerde achtste (!) titel volgend jaar alsnog te gaan winnen. Na deze enerverende slotronde niet het beste moment om zoiets te overdenken. Loek: "Tja, als jongens als Jorden al kampioen kunnen worden, dan houdt 't een keer op." Loek won zíjn eerste titel 16 jaar geleden, hij was toen 27 jaar. Op dit moment brak L Ami vrolijk in het gesprek in: "Loek is er volgend jaar gewoon weer bij".

Van Foreest heeft in een iets slechtere stelling stand gehouden tegen een drukkende Van Wely. De uitslag van deze topper van de zesde ronde betekent dat Van Foreest zijn half punt voorsprong op Van Wely behoudt. Zondag zal de ontknoping van het kampioenschap moeten brengen: het blijft ongemeen spannend.

Natuurlijk kwam er een Najdorf op het bord, dat zal voor beide heren geen grote verrassing zijn geweest. Van Wely had onlangs met het tweesnijdende 7...g5 (een idee van Topolov tegen Carlsen) nog hardhandig verloren. Zou hij een verbetering hebben voorbereid? Hij speelde het anders, moest over 8...b4 erg lang nadenken, maar kreeg met zwart helemaal wat hij wilde: ruimtevoordeel en druk. Zwart stond de hele partij beter, maar weer net niet zoveel beter dat er een duidelijk winstplan voorhanden was . Van Wely zette in het eindspel alles op alles om toch een winst te forceren. Dat leidde tot het studieachtige 50....f3+. Wit heeft maar een zet: Kh1. Wonderbaarlijk genoeg kan wit het allemaal precies houden.

De eerste reacties van de spelers na afloop. Van Wely was uiteraard teleurgesteld. Zijn voorbereiding had gewerkt, hij kreeg "een heerlijke stelling" en "wit hangt in de touwen". Hij was niet tevreden over het dameruilen. Van Foreest was tevreden met het resultaat dat hem op de eerste plaats houdt. Maar de partij verliep bepaald niet zoals hij zich dat had voorgesteld.

Van Wely moest met wit proberen te winnen van Jan Werle (ook op de tweede plaats) om uitzicht te houden op de titel. Hij slaagde glansrijk. Dat begon al met een snel gespeeld 4.Pbd2 waarmee hij Werle wist te verrassen. Het "beetje bluf" (Van Wely) bracht hem uit het BogoIndisch twee sterke lopers en ruimteoverwicht, precies de dingen waarin hij dodelijk is. "Een heerlijke stelling". Kon er nog iets misgaan? In de perszaal keken de aanwezige grootmeesters wel verbaasd op toen opeens 33...Lxg2 op het bord verscheen. Overzien door Van Wely, maar hij kon na de reddingszet Ta1 nog steeds domineren. Zo scoorde hij een belangrijk punt, omdat zijn grote concurrent Van Foreest eveneens won. In ronde 6 zal het beslissende duel tussen beiden worden uitgevochten.

Loek van Wely grapte net voor het begin van de ronde: "wel leuk natuurlijk dat Jorden het zo spannend maakt, maar er zijn grenzen!". Van Wely moest het met zwart opnemen tegen de sterke en degelijke L'Ami, niet in zijn beste vorm dit toernooi, maar in ieder geval niet de makkelijkste tegenstander. Tegelijk waren de blikken natuurlijk gericht op het bord bij Van Foreest, die tegen de hekkensluiter Reinderman met wit voor de vier uit vier zou kunnen gaan en dan moeilijk in te halen zou zijn.

L'Ami speelde de opening wat nonchalant en werd door 11...Dc8 (overigens theoretisch bekend) onaangenaam verrast. Op de een of andere manier lag wit met zijn ontwikkelingsachterstand al bijna in de touwen. L'Ami moest meteen vol in denkmodus (40 minuten voor de volgende drie zetten) en in de verdediging. Van Wely: "het was steeds nét niet gewonnen en toen besloot ik toch maar risico's te nemen". En er kwamen kansjes voor L'Ami, die later vond dat Van Wely te veel risico had genomen (met 24...Txb2 b.v.). Van Wely moest uiteindelijk zelf stevig op de rem trappen en naar een remise-eindspel afwikkelen.

In de perskamer waren de beide heren na de analyse goed gemutst. Ze herinnerden aan hun 'meesterwerkje' op het NK 2014, in Ronde 6: de moeite waard om die 14 zetten nog eens na te spelen.

Sipke Ernst ging zijn duel met Loek van Wely vol vertrouwen in. Niet alleen heeft hij nog nooit met wit van Van Wely verloren, maar we herinneren ons ook nog zijn belangrijke overwinning op het vorige NK. Ernst was reeds om zes uur 's ochtends opgestaan om een obscure opening voor te bereiden. Die voorbereiding, die van Wely ook werkelijk verraste, kwam helemaal op het bord. So far so good, maar Ernst gaf na afloop toe dat hij helemaal niet zo blij was met het type stelling dat hij had afgedwongen (witte pionnen op g4 en h4 en f3 en een koning op f2). "En Loek deed eigenlijk alleen maar goede zetten en kon in de counter gaan, juist waar hij goed in is." Al bij zet 20 zaten beide partijen in hevige tijdnood, en Loek verspeelde ietsje later een kwaliteit. Een hevige strijd volgde, tot ver in een eindspel waarin Loek waarschijnlijk de betere kansen heeft gehad.

Loek van Wely keek heel tevreden terug op zijn overwinning op Dimitri Reinderman. Nadat de remise in de eerste ronde tegen Bok hem niet zo behaagd had, ging het vandaag een stuk gemakkelijker. De opening bracht Van Wely niet echt iets bijzonders (hij had a.h.w. alleen het Hollands voorbereid, met een pasgeboren zoontje kun je natuurlijk niet alles bekijken). Wit heeft wat ruimtevoordeel en zwart staat passief.

Loeks conclusie: "pas in de tijdnood gingen we los". Toen sneed hij opeens als een mes door de zwarte verdediging heen. Reinderman had volgens Loek te lang nagelaten de zwartveldige lopers te ruilen en ook het verlies van controle over de e-lijn was ernstig.

Benjamin Bok speelde in de tweede toppartij van ronde 1 remise tegen Loek van Wely. De Veldhovenaar kreeg al snel een goede drukstelling tegen van Wely’s Siciliaanse Najdorf. De Tilburgse grootmeester liet zich echter niet uit het veld slaan, in de Najdorf is Loek natuurlijk gepokt en gemazeld, die opening speelde hij bij wijze van spreken al toen Bok nog in de luiers lag. Na een dameruil op zet 26 (26. f4 was kansrijker om de pionnenstructuur op de zwarte koningsvleugel open te breken), bleef de positie steeds in evenwicht.