Duidelijk was dat Van Wely moest winnen om uitzicht te houden op Van Foreest, die de slotronde met een half punt meer inging. Hij leek met wit tegen Van den Doel niet heel veel te bereiken, tot hij iedereen verraste met een schitterend kwaliteitsoffer dat niemand in de zeer goed gevulde commentaarzaal ook maar in de verste verte had zien aankomen. 25. Txb6! is een zet die de boeken wel zal halen. Het offer leidde tot studie-achtige verwikkelingen, en Van Wely won een indrukwekkende partij. Het was voor de toernooizege niet genoeg. Leider Van Foreest won ook en zo bleef Van Wely op de tweede plaats steken. Van den Doel eindigt gelijk met L Ami achter de leiders. Op s/b-telling wordt L Ami derde in het eindklassement.

Later die middag vroegen we Van Wely naar zijn gevoel over dit NK. Hij heeft natuurlijk in feite heel goed gepresteerd, 5 uit 7 is een score waar hij op voorhand voor getekend zou hebben. En waarmee je ook verwacht kampioen te worden. Maar ja, dit toernooi was iemand uitzonderlijk goed aan het scoren, daar doe je weinig tegen. In 'thrashtalk-modus' uitgedrukt: "Jorden speelde 6 van de 7 partijen als een kampioen, maar eentje als een mietje". Tja, die ene bloedstollende partij van ronde 6, die Loek van Jorden had moeten winnen. En die aan het eind maar met de meest minimale marge door Jorden remise kon worden gehouden. Van Wely had eerder in die partij waarschijnlijk een winst gemist, in plaats van de dames te ruilen had hij juist op jacht moeten gaan naar de verdwaalde witte dame. Enfin, wat doet dat met zijn verlangen om die felbegeerde achtste (!) titel volgend jaar alsnog te gaan winnen. Na deze enerverende slotronde niet het beste moment om zoiets te overdenken. Loek: "Tja, als jongens als Jorden al kampioen kunnen worden, dan houdt 't een keer op." Loek won zíjn eerste titel 16 jaar geleden, hij was toen 27 jaar. Op dit moment brak L Ami vrolijk in het gesprek in: "Loek is er volgend jaar gewoon weer bij".

Een woeste Siciliaan tussen Van den Doel en Ernst. Van den Doel had hier nog nooit 3.c4 gespeeld en hoopte zo Ernst te verrassen. Ernst op zijn beurt kwam met a tempo 4...Pd4 en haalde zo zijn tegenstander uit zijn boek. Ernst gooide met 7...g5 alle remmen los, en na Van den Doels scherpe antwoord h4 werden er lijnen geopend en ontstond een woeste partij waarin beide koningen niet al te veilig stonden. Wit had echter een pion meer en verzamelde er nog een paar, terwijl zwarts aanval niet doorsloeg.

Ernst was wederom vroeg uit de veren voor de openingsvoorbereiding. Het verrassen van Van den Doel slaagde in zoverre dat beiden al na een zet of vijf op onbekend terrein waren. Ernst had in een andere variant de zet ...g5 voorbereid. Dat spookte door zijn hoofd en op de zevende zet kon hij het niet laten die levensgevaarlijke pionopstoot te doen. Gewoon 7...g6 was normaal geweest, g5 leidde meteen tot een soort "koffiehuisschaak" (Ernst). Ernst zei later in de partij veel cruciale dingen te hebben gemist, de witte damezetten b.v. die al die pionnen opaten.

Reinderman was na de partij nogal opgelucht dat Van den Doel in betere stand geen 18...f4 had gespeeld (in plaats van 18...e4). Dan is wit echt in de problemen; nu vond Van den Doel het na een tijdje wel genoeg en was met remise tevreden.

Bok had de opening goed voorbereid en verraste Van den Doel met 11....Db8. Van den Doel bleef het antwoord schuldig en zwart kwam steeds beter te staan. Bok leek de partij in het eindspel uit te gaan maken, maar hij had erg lang moeten rekenen en dat eiste zijn tol. Met de blunder 44...d3? gaf Bok de partij helemaal weg. Wit doet gewoon 45.Txh7 met matdreiging. Er zat later nog een pat-dreiginkje in (na 54.d7? komt uiteraard Txd7); maar de pion die dat kostte, kon Van den Doel niet van de overwinning afhouden. Een tragisch resultaat voor Bok die zijn draai niet heeft gevonden. Voor van den Doel een opsteker na wat onnodige tegenslag.

Erik van den Doel was toch wat teleurgesteld na zijn remise met Erwin L Ami. Van den Doel kreeg een prettige drukstelling en na 21.... Kf8 heeft zwart nauwelijks enig tegenspel. Van den Doel noemde de aanval over de h-lijn "eigenlijk een gratis aanval". Maar in de tijdnoodfase wist L Ami te ontglippen. Jammer voor Van den Doel, die dinsdag een spannende partij tegen toernooileider Jorden van Foreest in een gecompliceerd eindspel onnodig verloor. L Ami kan het beetje geluk van deze remise wellicht aangrijpen om over zijn tegenvallende spel totnutoe heen te komen .

Met een tweede uiterst spannende winstpartij heeft Jorden van Foreest een droomstart in dit NK. Met twee uit twee staat hij nu alleen bovenaan (weliswaar heeft hij wel al twee keer met wit mogen spelen). Grappig voor de toeschouwers was dat Van den Doel ervoor koos om tot op zeker moment dezelfde variant als in Jordens winstpartij uit de eerste ronde te spelen. En wederom leek Jorden met zeer origineel spel (15. g3!) snel in het overwicht te komen.

Optisch zag het er allemaal erg fraai uit voor wit. Maar Van den Doel bleef uiterst secuur steeds de beste zetten doen en kon gaandeweg het initiatief naar zich toe trekken. Hij zal in het eindspel ongetwijfeld de betere kansen hebben gehad. In tijdnood wikkelde hij in een razend ingewikkelde stelling af met een kwaliteitsoffer, dat, zoals dat soms gaat in eindspelen, tragisch genoeg juist het verlies inluidde.

De partij tussen oudgedienden Erik van den Doel en Jan Werle eindigde in remise. Van den Doel gleed met 35. Tc5 bijna uit over een bananenschil. Die zet gaf Werle kansen in het eindspel maar die bleken uiteindelijk onvoldoende. Wit kon ondanks een minuspion verhinderen dat de zwarte koning binnen kon komen.