Harry Gielen maakte ook foto's bij de derde ronde.

Sipke Ernst ging zijn duel met Loek van Wely vol vertrouwen in. Niet alleen heeft hij nog nooit met wit van Van Wely verloren, maar we herinneren ons ook nog zijn belangrijke overwinning op het vorige NK. Ernst was reeds om zes uur 's ochtends opgestaan om een obscure opening voor te bereiden. Die voorbereiding, die van Wely ook werkelijk verraste, kwam helemaal op het bord. So far so good, maar Ernst gaf na afloop toe dat hij helemaal niet zo blij was met het type stelling dat hij had afgedwongen (witte pionnen op g4 en h4 en f3 en een koning op f2). "En Loek deed eigenlijk alleen maar goede zetten en kon in de counter gaan, juist waar hij goed in is." Al bij zet 20 zaten beide partijen in hevige tijdnood, en Loek verspeelde ietsje later een kwaliteit. Een hevige strijd volgde, tot ver in een eindspel waarin Loek waarschijnlijk de betere kansen heeft gehad.

Lisa Hortensius kwam meteen goed uit de opening. En waar zij een natuurlijke aanval op de zwarte koningsvleugel ontwikkelde, moest Iozefina Paulet op de damevleugel zien door te breken en dat ging niet snel genoeg. Hortensius wist haar stukken (de dame via d1 en e1 naar g3 en h4) op fraaie wijze naar de aanval te dirigeren. Zo'n stukkenovermacht tegenover de koning werd op den duur onhoudbaar voor Paulet.

Anne Haast neemt in de derde ronde overtuigend de leiding bij het vrouwenkampioenschap. Er zat "heel veel voorbereiding" in deze partij, zei Haast. Die ging tot aan een zet of twintig, en draaide vooral om het pionoffer met 16. Pe5. Zwart moest achter het bord uit een licht netelige positie een uitweg zien te vinden en slaagde daar niet in. Haast maakte het eindspel professioneel en zonder veel problemen af.

Erik van den Doel was toch wat teleurgesteld na zijn remise met Erwin L Ami. Van den Doel kreeg een prettige drukstelling en na 21.... Kf8 heeft zwart nauwelijks enig tegenspel. Van den Doel noemde de aanval over de h-lijn "eigenlijk een gratis aanval". Maar in de tijdnoodfase wist L Ami te ontglippen. Jammer voor Van den Doel, die dinsdag een spannende partij tegen toernooileider Jorden van Foreest in een gecompliceerd eindspel onnodig verloor. L Ami kan het beetje geluk van deze remise wellicht aangrijpen om over zijn tegenvallende spel totnutoe heen te komen .

Dimitri Reinderman deed zichzelf vandaag de das om. De zet 16. Pd4 verdient geen schoonheidsprijs. Reinderman: "ik vergat even de schaakregels en toen stond ik opeens verloren". Hij bedoelde dat hij even volledig vergeten was dat zwart gewoon lang kan rokeren en daarmee alles oplost. Optisch was het ook wel een eigenaardige stelling die na de opening ontstaan was. Jan Werle had met een origineel pionoffer zo'n beetje alle stukken van Reinderman naar de eerste twee rijen teruggedreven. Na 16....0-0-0 (wint de kwaliteit) maakte Werle het met nauwkeurig spel in het eindspel af.

Dat was even schrikken toen de beide dames in de perskamers met een computerengine naar de partij keken. Ze dachten eigenlijk dat het wel een normale partij was geweest. Maar nu blijkt dat er na het roekeloze 26....g5 van Anna Maja Kazarian een directe winst in zit: 27. fxg5, f4 28. Tf6! en wit wint in de aanval. Natuurlijk voor mensen niet heel makkelijk te zien, en beide kanten zaten in hevige tijdnood. Allebei hadden ze wel het 'gevoel' dat Smaranda Padurariu de hele partij wat beter stond, maar remise was de einduitslag.

Jorden van Foreest is bezig aan een sensationele reeks in het NK! Hij boekte zijn derde overwinning op rij en leidt het toernooi met drie uit drie. Van Foreest had met zwart een zijvariantje voorbereid, niet heel goed, maar in de praktijk lastig voor wit als je het niet kent. Bok kwam inderdaad in een wat slechter eindspel terecht en wist dat met weinig tijd niet te verdedigen. "Een beetje geluk" zei de erg tevreden winnaar na afloop bescheiden.

Maar toen liet hij iets meer los, in 'thrashtalk' modus (vrij naar Hans Ree): "natuurlijk ga ik nu het toernooi winnen, misschien zaterdag al". Ook 'voorspelde' hij dat zijn jongere zusje Machteld volgend jaar kampioen zal worden bij de dames. Machteld, die maandag 22 augustus 9 jaar is geworden, speelde een dag later in het Tropenmuseum in de simultaan tegen Hans Böhm en hield remise. Dat was overigens wel met het schaakspel dat uit de film Lang leve de Koningin kwam, dat heeft misschien geholpen.

A L Snijders heeft net als bij de vorige editie van het NK Schaken de toeschouwers betoverd met een tiental zkvs. Je weet als luisteraar nooit hoeveel daarin verzonnen is, natuurlijk. Zou er in Amsterdam voor de oorlog werkelijk een Jozef Stalinstraat (of -laan?) hebben bestaan? Zouden zijn buren hun gigantische tuin door een apparaat laten bijsnoeien dat volledig automatisch en zelfstandig over het gras rijdt, ook 's nachts?

Snijders vertelde eerder dat hij zich "kind aan huis" voelt in het Tropenmuseum. Recent was hij nog in het museum voor een boekpresentatie over W. F. Hermans. Snijders is namelijk in zijn jonge jaren (als student Nederlands in Amsterdam) zeer onder de indruk geraakt van de allerlaatste zin van Hermans' debuutroman De Tranen der Acacia's: "Zij wist van weerzien niet wat zij moest doen." Het is een scene in een Brussels bordeel, de hoofdpersoon krijgt een bloedneus, het bloed gutst eruit, de prostituee rent de gang op... "Zij wist van weerzin niet wat zij moest doen." Pas vele jaren later kreeg Snijders een verhelderend inzicht: die hoofdpersoon moet daar net gestorven zijn. Snijders dacht dat hij dat als enige ooit had opgemerkt. Maar nu blijken er onder neerlandici twee scholen van interpretatie te bestaan, de ene meent dat dat inderdaad zo is, de andere niet. Zo wordt men met de jaren wijzer.

Dat bracht Snijders op een verhaal over zijn eerste zkv-boekpublicatie. Hij schreef zijn zkvs al langer en stuurde die altijd rond aan een groep vrienden. Een van hen belde hem op: die vond d...

Linda Jap was in haar derde rondepartij wel heel snel klaar. Op zet 10 kreeg ze pardoes een loper cadeau. Arlette van Weersel had even de zetvolgorde verwisseld en gaf meteen op. Misschien zat het teleurstellende resultaat van gister nog in haar hoofd? Of vergat ze gewoon even haar voorbereiding in een opening die ze van Jap niet verwacht had? Nooit leuk zoiets. Ook Jap was er niet heel verheugd om. Maar ze besloot om het middagje vrij te benutten met een museumbezoek: het Tropenmuseum ligt immers direct naast de deur.